Τα ωραιότερα βιβλία γράφονται όχι για να εντυπωσιάζουν τους ζωντανούς, αλλά για να τα ακούνε οι πεθαμένοι.Τα πιο υπέροχα βιβλία ανασταίνουν τις μνήμες, που πέρασαν, με πνοές ανεξίτηλων πόνων.Κι οι συγγραφείς δεύρο έξω προστάζουνε στη φρίκη, που οι αιώνες θωπ...

Κάθε μέρα σου έλεγα πως σ´αγαπώ πιο πολύ από όλες τις προηγούμενες. Κι έτσι, ξέροντας πως κάθε επόμενη, θα με βγάζει πάντα ψεύτη, βάσισα την αγάπη μας σε ένα ψέμα, που όσο ίσχυε, προσδιόριζε τη δύναμη του έρωτα μας. Στράτος Παπάνης ...

Τίποτα δε γίνεται αιώνιο, αν δεν μεσολαβήσει ένας θάνατος. Επειδή όλα τα αέναα προϋποθέτουν το τέλος πολύ περισσότερο από ό τι τη γέννηση. Έτσι τα νεκρά διαφυλάττουν για πάντα άσπιλα όσα υπήρξαν, καταργώντας τη μεταβολή τους. Γι αυτό πέθανε η αγάπη μας, για...

Κάθε δικαίωμα, που δεν κερδήθηκε ή βελτιώθηκε με προσωπικό αγώνα και μέτρο είναι καταχρηστικό και σας χαρίστηκε από τους ανθρώπους, που στερήθηκαν ή έδωσαν μάχες για αυτό. Σας μεταβιβάστηκε επίσης και από τα μέλη μιας κοινωνίας, που από ανάγκη ή ευαισθησία τ...

Εκείνη τη στιγμή χάνεται το δίκαιο, ακριβώς μόλις η δικαιοσύνη αποδοθεί. Σαν την αγάπη που αυτομολεί, αμέσως μόλις από κάποιον κερδηθεί. Επειδή γέρνει προς τους ηττημένους η πλάστιγγα, έτσι που η ανισότητα να κυοφορήσει τη νεα εξέλιξη. Στράτος.Παπάνης...

Αργά καταλάβαμε πως η πραγματικότητα και οι αισθήσεις δεν ήταν παρά η πρόφαση, για να μπορούν να έχουν εικόνα και ήχο και μυρωδιά και γεύση και υφή, οι ιδέες και ο άυλος κόσμος που κουβαλούσαμε μέσα μας. Γιατί ο νους, αμάθητος καθώς ήταν στα γήινα, επινόησε τ...

Λένε πως μια φορά κάθε χιλιάδες χρόνια βαριέται ο Θεός την τόση αρμονία και την τάξη. Ξεχνά για λίγο η καρδιά Του τη Δικαιοσύνη και τη Σοφία, επειδή μεθά με το κρασί της Αγάπης. Κι όλοι γνωρίζουν πως στο μεθύσι αυτό η παραζάλη σε κάνει να αγαπάς εξίσου το ...

Αν σε όλη την υφήλιο οι κακεντρεχείς και ανόητοι υπερισχύουν μέσω ιδιαίτερων και απροσμάχητων τεχνασμάτων, στην Ελλάδα έχουν βρει ασφαλέστερο καταφύγιο, επειδή η υποκρισία στέκεται αρωγός στην απύθμενη κομπορρημοσύνη και αμετροέπεια τους. Μια ιδιαίτερη μηχαν...

Δεν ήταν μακρινός ο Παράδεισος.. Έμοιαζε με τη χθεσινή, χαμένη μας καθημερινότητα, και με τις ευχές των αγαπημένων, που αφήσαμε να τους κατασπαράξει ο χρόνος. Και η αμαρτία που πληρώσαμε δεν ήταν επειδή καταχραστήκαμε το απαγορευμένο ξύλο της ζωής ή της γνώσ...

Κάποτε υπήρχε μια ανάμνηση, η οποία κατοικούσε στις καρδιές και στο νου των ανθρώπων, που την έζησαν. Παλλόταν σαν σκίρτημα, αφού είχε ντυθεί τη λάμψη των γεγονότων και των συναισθημάτων, που προκάλεσε. Και ήταν πολύτιμη σαν επιφώνημα, πο...

Δεν ερωτευόμασταν ποτέ μια γυναίκα, αλλά τον κόσμο της, που έδινε την απόχρωση στον δικό μας. Γι'αυτό όταν έφτανε το τέλος, δεν ξέραμε αν λυπόμασταν για τη γη που χάναμε ή για το χρώμα που έδυε στη ζωή μας..   Ευστράτιος Παπάνης...

Μια μάσκα, που να κόβει την ανάσα μου.Ασπίδα να με κρύβει από άλλους κι από μένα.Από ιούς, από προθέσεις, από βλέμματαΣτα σωθικά μου διοξείδιο να εγχέει,και απόγνωση ειρκτής απρόσωπης.Μια μάσκα προστασία από τα αόρατα,αόρατο στον κόσμο κάνοντας με.Προκάλυμμα...

Οι πιο μεγάλοι έρωτες ήταν δημιουργήματα της στιγμής, Τότε που η καρδιά αποφάσιζε να δώσει μορφή στο παρελθόν, έτσι που να μην σφαδάζει, πεθαίνοντας στη λήθη. Οι πιο μεγάλες έρωτες ήρθαν ύπουλα και σιγανά, κρυμμένοι πίσω από μια χιλιοειπωμένη λέξη και έν...

Πού πήγε η φρίκη του πόνου που σε συνέτριψε; Όχι η ανάμνηση του Ούτε η εξιλέωση του με το θάνατο. Αλλά ακέραιος, δίχως τα γλοιώδη γλίτωσε πια Αλύπητος, όπως ανελέητο τον γνώρισες Πού να παραμονεύει τώρα; Και ποιον; Κάπου εξίσου φρικτός και ασίγαστος Το ίδι...

Η πιο αποτελεσματική, κοινή εξαπάτηση ή αυταπάτη στις ανθρώπινες σχέσεις είναι η παρουσίαση ως πολύτιμου και δυσεύρετου, αυτού που απλόχερα και δωρεάν σπαταλιέται σε άλλα πλαίσια, περιστάσεις και συναναστροφές.Σαν το λείο, σπάνιο και φανταχτερό βότσαλο σε αμμο...

Παλίμψηστα πράγματα και τοπία, που πάνω τους ξεθωριάζει η μυρωδιά και τα έργα των ανθρώπων, που πέρασαν και λησμονηθήκαν.Αδιόρατοι ίσκιοι, κρυπτογραφημένοι έρωτες, λόγια που άλλαξαν, καθώς ειπώθηκαν, την προσωδία στο πεπρωμένο μιας σχέσης. Κι αυτό με τη σειρά ...

Ισχνό το συννεφάκι στ´Αυγούστου την πανσέληνο-του φθινοπώρου κηλίδα. Αναίτιος στης αγκαλιάς σου τη θαλπωρή ο αναστεναγμός-της παγωνιάς, που θα μου φερεις,προμήνυμα. Πάντα έτσι όλα τελειώνουν, την ώρα που αιώνια πάνε να μοιάσουν: ριπές της φθίσης βεβηλώνουν τ...

Κάθε φορά που γεννιέται μια επιθυμία μαζί της αναφύονται οι δυνάμεις, που θα την πραγματώσουν και τα αντίβαρα, που δεν θα της επιτρέψουν να πραγματοποιηθεί. Η συνισταμένη των δύο ονομάζεται δράση και η τελική απόφαση διακινδύνευση, ασφάλεια, κίνητρο, έμπνευση,...

Σουρουπώνουν όλα όσα αγαπήσαμε και το λυκόφως του κόσμου μας αχνοπαίζει στα τοπία, σαν αμφιλεγόμενη πρόφαση για την ήττα της νύχτας, που θα μας διαπεράσει.Αλλά τα πορφυρά, που αντιστέκονται στους ορίζοντες, θα ιριδίζουν για πάντα την ασυδοσι...

Και τώρα που ξεθεμελιώθηκαν όλα όσα αγαπήσαμε και τα επιχειρήματα ανασκεύασαν ακόμη και την ψευδαίσθηση πως αγαπηθήκαμε, τώρα που η βαρύτητα της λατρείας για εκείνη σκορπίστηκε, κι απομείναμε ανάλαφροι, ανέμελοι και κενοί, όπως πριν εμποτιστούμε από την αγάπη ...

Ανατέλλει αστική η σελήνη μέσα από κάδους, κεραίες και κουρασμένα αισθήματα.Εναέρια σύρματα τη διαιρούν, τη χαράσσουν, στρεβλώνουν το σχήμα της. Σκοντάφτει σε τέντες, σε στύλους, σε υπάρξεις αιωρούμενες. Την προϋπαντούν αυταπάτες, ειρκτές, δεσμώτες σκυλιά σε α...